دماوند قله اى پر از داستانهاى افسانه اى و خاطرات مختلف. دماوند قله اى که صعود آن براى کوهنوردان جذابیت ویژه اى دارد. قله اى با شرایط جوى غیر قابل پیش بینى. لکه ابرى طوفانى بپا میکند و یک باد شرایط را گاهى بهتر و گاهى اوضاع را پیچیده تر میکند. همچنین ارتفاع بالاى پنج هزار هم خود چالشى جدای از همه این مسایل می باشد. به همین دلایل تلاش براى صعود به دماوند شیرینى و هیجان وصف نا پذیرى به همراه دارد.
سى و هشت هزار و پانصد سال از عمر دماوند میگذرد این قله با ارتفاع ۵۶۷۹ متر در شمال ایران و بلندترین قله ایران و خاورمیانه و همچنین بلندترین قله آتشفشانى آسیا در بخش مرکزى رشته کوه البرز است و در تقسیمات کشورى در لاریجان، شهرستان آمل، استان مازندران قرار دارد. از تاریخ سى تیر هزار و سیصد و هفتاد و هشت به عنوان اولین اثر طبیعى در فهرست آثار ملى قرار گرفت.
این قله در ۶٩ کیلومترى شمال شرقى تهران و ۶٢ کیلومترى جنوب غرب آمل و ٢۶ کیلومترى شهر دماوند قرار دارد.
میزان بارندگى در دماوند معمولا در سال حدود ۱۴۰۰ میلى متر میباشد و دماى هوا در زمستان تا منفى شصت درجه هم مى رسد. پوشش گیاهى در ارتفاعات مختلف متفاوت میباشد اما بطور کلى گیاهانى مثل شبدر شاه بلوطى، گون، کلاه میرحسن، ماش دماوندى و….. وجود دارد. همچنین جانوارانى مثل روباه، گرگ، خرس و….. در این منطقه وجود دارد.
گروه سپهر صعود شاخص شش ماهه اول خود را صعود به قله دماوند از مسیر جبهه غربى در نظر گرفت. مدت زمان اجراى برنامه سه روز و تاریخ اجراى برنامه ۸’۹’۱۰/ ۵ / ۱۳۹۷ در نظر گرفته شد.
هیئت مسئولین امیر اسلامى را بعنوان سرپرست برنامه در نظر گرفت.
با توجه به قرار قبلى، همنوردان ساعت ۱۲ شب روز سه شنبه در پپسى جمع شدند تا حرکت خود را براى صعود آغاز نمایند. نکته جالب حضور تعدادى از اعضا و دوستان بدرقه کننده بود که همگی را بسیار خوشحال نمود. براى این برنامه سى نفر ثبت نام نمودند. متاسفانه بخاطر تاخیر مینى بوسها با کمى تاخیر ساعت ۱۲:۴۰ دقیقه حرکت نمودیم.
حدودا ساعت ۱۳:۳۰ به قرار گاه پلور رسیدیم. بعداز خالى کردن وسایل و تعویض لباس، تیم بندى چادرها انجام شد. نکته قابل توجه تغىیر یکسرى شرایط بود؛ به جای نیسان باید با پاترول ها به سمت بالا می رفتیم و این مسئله باعث بالا رفتن هزینه برنامه میشد. علی رقم تلاش دوستان، اجازه رفتن با نیسان داده نشد و مجبور شدیم با پاترول ها به مسیر خود ادامه دهیم. ساعت ۱۳:۴۵ کل تیم حرکت کرد و ساعت ۱۵:۰۰ به ابتدای کار رسیدیم. برای بردن وسایل تصمیم براین بود که قاطر نگیریم وسایل را خودمان تا پناهگاه حمل کنیم. بعد از جمع و جور نمودن وسایل، تیم بندی چادرها و تقسیم وسایل ساعت ۱۵:۳۰ به سمت پناهگاه حرکت کردیم. با توجه به اینکه وقت کافی داشتیم گام گروه کند بود و در طول مسیر استراحت خوبی هم داشتیم. چند نفر از نفرات کمی دچار مشکل شده بودند که با تأخیر به پناهگاه رسیدند. نهایت ساعت ۲۰:۰۰ کل تیم به پناهگاه رسید. بعضی از همنوردان برای استراحت و شب مانی داخل پناهگاه رفتند اما جا برای همه نبود و مابقی نفرات بیرون پناهگاه چادر زدند. هوای خیلی خوبی داشتیم بعداز کمی صحبت وخوردن غذا خوابیدیم. بعضی از نفرات تیم بدلیل ارتفاع دچار مشکل شدند اما خیلی جدی نبود. ساعت ۵ صبح ساعت بیداری اعلام شد. طبق قرار همه بیدار شدند و بعد از خوردن صبحانه ساعت ۶ آماده انجام ورزش شدیم. به جز ۴ نفر که با تصمیم سرپرست برنامه قرار شد در پناهگاه استراحت نمایند، کل تیم آماده صعود شدند. ساعت ۶:۲۰ به سمت قله حرکت کردیم، هوایی نسبتأ خوبی داشتیم. در جبهه غربی دماوند تا ساعت ده صبح بخاطر وجود سایه هوای سردی وجود دارد. اما در مجموع در ابتدا شرایط هوایی خوبی داشتیم. ساعت ۷:۱۵ بعد از یک استراحت پنج دقیقه ای به مسیر خود ادامه دادیم. روحیه تیم بسیار خوب بود مسیر کمی ریزشی بود و از ابتد شیب داشتیم اما گام گروه خوب بود و هنوز شرایط هوایی خوبی داشتیم. تا ارتفاع ۴۸۰۰ وضعیت همه خوب بود اما در ارتفاع ۵۰۰۰ حدود ساعت ۱۲:۰۰ ابتدا هوا کمی بهتر و سپس کم کم شرایط هوا شروع به تغییر کرد. در این زمان سه نفر کمی دچار مشل شدند که با تصمیم سرپرست قرار شد به پناهگاه برگردند. شرایط هوایی بسرعت در حال تغییر و دمای هوا بسرعت در حال کاهش بود. در طول مسیر سه مرحله استراحت کوتاهی داشتیم و با توجه به همه شرایط، تیم روحیه خوبی برای صعود داشت. ساعت ۱۳:۱۵ در ارتفاع ۵۱۰۰ هوای سرد، باد و برفی که توسط باد بصورت پرت می شد، کمی شرایط را سخت می نمود. ناگهان صدای رعد و برق باعث نگرانی همه شد بعضی از تیمها تصمیم گرفتند که برگردند. اما سرپرست بعد از مشورت با یکی ازنفرات با تجربه تیم تصمیم گرفت که کمی صبر کرده، سپس تصمیم بگیرند. بعد از حدود یک ربع شرایط کمی بهتر شد و توانستیم به صعود خود ادامه دهیم. هوا خیلی سردتر و باد هم شدیدتر شده بود. شن اسکی بودن مسیر و همچنین برفی که روی زمین بود، چالش صعود را زیادتر می کرد. در این زمان بدلیل بوجود آمدن مشکل برای یکی از اعضای تیم، با تصمیم سرپرست، سه نفر برای کمک و رساندن آن همنورد به پناهگاه مجبور به برگشت شدند. این نفرات علی رقم داشتن توانایی کافی برای صعود و نزدیک بودن به قله، به تصمیم سرپرست احترام گذاشته، برای کمک از صعود خود صرف نظر نمودند که کار بسیار ارزشمندی می باشد. این ویژگی، تفاوت کوهنورد و کوهنوردی با سایر ورزش ها است. ساعت حدود ۱۴:۰۰ بود و باد شدیدتر و سرمای هوا بیشتر شده بود. حدود ساعت ۱۴:۲۰ بعداز رسیدن به یک سنگ بزرگ به سمت چپ به مسیر خود ادامه دادیم که در نهایت ساعت ۱۵:۰۰ به قله ۵۶۷۹ متری دماوند رسیدیم. بسیار پر ابهت و زیبا بود. بخاطر شرایط هوایی خیلی سخت، باد و سرمای بسیار زیاد، بلافاصله بعد از گرفتن عکس بسمت پایین حرکت کردیم. در کل شرایط گروه خوب بود. مسیر برگشت از همان مسیر رفت بود. در نهایت حدود ساعت هفت کل تیم به پناهگاه رسیدند. صعود بسیار لذت بخشی بود، بسیار خوشحال و خسته بودیم. باد و سرمای زیاد انرژی زیادی از همه گرفته بود. دوستانی که نتوانسته بودند صعود کنند و در پناهگاه مانده بودند برای نفراتی که صعود کردند چای آماده نمودند. بعد از یک صعود پر چالش یک فنجان چای بسیار می چسبید. بعد از خوردن غذا همگی سرجای خود دراز کشیدند و خیلی زود همگی خوابیدیم.
سرپرست ساعت ۶:۰۰ را ساعت بیداری اعلام کرده بود. بعد از خوردن صبحانه و جمع کردن وسایل و چادرها ساعت ۸:۰۰ حرکت کردیم. حدود ساعت ۱۰:۳۵ به انتهای مسیر جایی که ماشینها منتظر ما بودند رسیدم. بعد از برگزاری جلسه نقد و بررسی برنامه و شنیدن نظرات شرکت کننده ها سوار ماشین ها شدیم و به سمت پلور حرکت کردیم. نکته جالب وقت شناسی رانننده ها بود که سر ساعتی که باهم قرار داشتیم حتی کمی زودتر همگی حضور داشتند. ساعت حدود ۱۲:۳۰ به پلور رسیدیم و بعد از خوردن نهار بسمت رشت حرکت نمودیم. بدین ترتیب به پایان برنامه رسیدیم.
امیر اسلامی