بالاخره بعد از چندین ماه تعطیلی فعالیت های کوهنوردی باشگاه ها و گروه های کوهنوردی ، به خاطر پاندمی ویروس کرونا و دور بودن از دوستان کوهنوردمان ، هیات مسوولین باشگاه سپهر رشت با توجه به کاهش انتشار ویروس کرونا در استان گیلان و قرار گرفتن استان در وضعیت زرد ، همچنین مجاز بودن فعالیت های کوهنوردی از طرف فدراسیون ، با رعایت پروتکل های بهداشتی اعلام شده ، تصمیم بر اجرای اولین برنامه ی خود گرفت .
با توجه به دور بودن مخاطبان باشگاه از فضای کوهستان در دوران فراگیری ویروس کرونا ، مسوولان باشگاه تصمیم گرفتند اولین برنامه را در ارتفاعات پایین و به شکل جنگل نوردی برگزار نمایند . از همین رو پیاده روی در جنگل های سراوان و منطقه ی موشنگاه بهترین گزینه انتخاب شد .
ساعت ۶ صبح روز جمعه مورخ ۶ تیر تعداد ۴۷ نفر از همنوردان باشگاه در محله ی پپسی رشت حضور بهم رساندند تا پس از ماه ها دوری از فضای کوهنوردی ، همدیگر را دیدار و روز خاطره انگیزی را در کنار یکدیگر مجددا تجربه نمایند .
پس از احوال پرسی همنوردان با یگدیگر و نشستن داخل مینی بوس های تدارک دیده شده ، ساعت ۶:۳۰ دقیقه به سوی موشنگاه حرکت نمودیم .
داخل هر مینی بوس ۱۳ الی ۱۴ نفر جای گرفته بودیم و همه ماسک بر روی صورت داشتیم .
ساعت ۷:۱۰ دقیقه به تابلو بزرگ موشنگاه در جاده تهران که قبل از روستان گلسرک می باشد رسیدیم و وارد جاده ی فرعی آسفالت موشنگاه شدیم .حدود ۵۰۰ متر جلوتر ، سمت راست وارد جاده خاکی مرغداری شدیم .
این مسیر در واقع خط انتقال لوله ی گاز نیز می باشد . قبل از رسیدن به مرغداری ساعت ۷:۳۵ دقیقه از مینی بوس ها پیاده شدیم و در مسیر انتقال لوله گاز که جاده خاکی عریضی می باشد ، پیمایش مان را آغاز کردیم . کمی بالاتر دور هم گرد آمدیم و به صحبت های سرپرست برنامه گوش دادیم . پس از معرفی عوامل اجرایی و یادآوری نکاتی به همنوردان و توضیحاتی در مورد مسیر توسط سرپرست و راهنمای برنامه ، ساعت ۷:۴۵ دقیقه به پیمایش خود ادامه دادیم .
کمی جلوتر وارد جاده خاکی سمت چپ شدیم و از خط انتقال گاز خارج شدیم . جاده خاکی فوق ماشین رو می باشد، البته ماشین های شاسی بلند و آفرود .
دو طرف جاده پوشیده از درختان انجیری ، توسکا ، ممرز ، ازگیل و درختان سوزنی برگ می باشد.
در جاهایی ، جاده باریک میشود و درختان بر روی جاده خم شده و زیبایی خاصی به مسیر می دهند .ساعت ۸:۲۰ دقیقه زیر درختان بلند ، زیر انداز ها را پهن می نماییم تا صبحانه را صرف نماییم .
خوردن صبحانه ۴۰ دقیقه طول می کشد . مجددا در مسیر جاده حرکت کرده و کمی جلوتر به صحبت های مسوول فرهنگی که در مورد آتش سوزی جنگل ها بود گوش فرا می دهیم .
مسیر زیبای جنگلی را با شیب ملایم ادامه داده تا به انتهای جاده خاکی رسیدیم .
یال کوهی را که به سمت جنوب غربی کشیده می شد با شیب تند پیش گرفتیم . بالای یال بر روی خط الراس به سمت چپ مسیر خود را ادامه دادیم .
پس از چند استراحت کوتاه و آواز خوانی های دسته جمعی که فضای شاد دل انگیزی را ایجاد میکرد ، ساعت ۱۱ به بالای نیزه کوه رسیدیم و سرپرست برنامه توقف اعلام نمود . قرار شد همانجا توقف نماییم .
تعدادی از دوستان به بازی ای دسته جمعی پرداختند . پس از استراحت و صرف نهار ، ساعت ۱۳:۴۵ دقیقه به سمت پایین باز گشتیم . ساعت ۱۶:۱۰ دقیقه قبل از مینی بوس ها در زیر سایه ی درختان جلسه نقد و بررسی برنامه را برگزار کردیم .
پس از شنیدن صحبت های همنوردانمان به سوی مینی بوس ها حرکت کرده و ساعت ۱۷:۱۰ دقیقه در کنار مینی بوس ها بودیم .
پس از بدرود گفتن با دوستانمان و آروزی دیدار مجدد و ثبت خاطره ی خوشی دیگر سوار مینی بوس ها شدیم و به سوی رشت حرکت کردیم .