درفک اگر چه بلندترین کوه استان گیلان نیست، اما بدلایل مختلف معروفترین آن است. نام درفک برای هر کوهنورد غیر گیلانی همواره شناخته شده ترین اسم در میان کوههای این استان است. جلوه گری خاص این قله سترگ از جاده تهران به رشت برای هر مسافری که به طرف گیلان می آید با توجه به ارتفاع پایین جلگه گیلان، تداعی یک قله ۴۰۰۰ متری را می کند. جنگلهای بکر و انبوه، دیواره بلند و عریض شمالی، وجود حیات جانوری غنی و همچنین غارهای معروفش در دامنه ها و داخل گودی قله، همه و همه باعث معروفیت آن در میان اغلب کوهنوردان ایرانی است. ( برگرفته از مقاله بسیار زیبای -درفک معروفترین کوه گیلان- نوشته همنورد عزیز مسعود سلیم پور)
امسال نیز به مانند سالیان گذشته کانون کوهنوردان گیلان صعود مشترکی را برای یادبود همنوردان فقید در حادثه مهر ماه سال ۱۳۷۷ را برای روزهای ۱۳ و ۱۴ مهرماه ۹۶ برنامه ریزی نمود ولی متاسفانه باز به دلیل شرایط نامساعد آب و هوایی در آن منطقه در اکثر سال ها با آن مواجه هستیم، مجبور به برگزاری این صعود مهم بصورت برنامه یکروزه شدیم.
در جلسات قبل از اجرای برنامه، برنامه ریزهای زیادی در ارتباط با مسیر صعود، اجرای کار فرهنگی توسط سرپرستان گروه های شرکت کننده در برنامه صورت گرفت. این قبیل کارها و هماهنگی های قبل از برنامه از نکاتی است که خوبهای زیادی در دل خود دارد از جمله نزدیکی فکری بین گروها، همکاری با وجود تمامی اختلاف نظرهای کوچک و بزرگ بین گروه ها و … که از هر کدام از این ها می توان درس گرفت.
خلاصه ساعت ۴:۳۰ دقیقه روز جمعه چهاردهم مهر ماه سال نودوشش با ۵ دستگاه مینی بوس و چندین ماشین سواری راهی تتکابن شدیم. متاسفانه تا شب قبل همچنان باران می بارید و این مسله باعث شده بود که جاده های فرعی برای ماشین ها جهت رسیدن به مقصدمان دچار مشکل شد.
راهنمای برنامه با مشورت سرپرست و افراد باتجربه تصمیم گرفت که مسیر صعود را بخاطر مناسب نبودن وضعیت جاده به شاه شهیدان تغییر دهد. در اواخر مسیر بخاطر وضعیت نامناسب یک مینی بوس دقایقی معطل شدیم. خلاصه ساعت ۸:۴۰ صبح روز جمعه به روستای زیبای شاه شهیدان رسیدیم.
دقایقی در آنجا برای جمع و جور کردن وسایلمان و آماده شدن برای صعود سپری شد. کمی جلوتر بعد از روستا در مکان مسطحی به دور هم جمع شدیم و به صحبت های سرپرست برنامه و راهنمای برنامه گوش فرا دادیم. سرپرست چنین عنوان کرد که تا ساعت ۱ صعود می کنیم. اگرچه قلبا کسی از این تصمیم خوشحال نبود ولی مطمئنا سرپرست با درنظر گرفتن بسیاری از شرایط و زمانبندی ها مجبور به گرفتن این تصمیم شد که این مسله در جلسات نقد و بررسی گروه ها به تفصیل صحبت و بحث گردید.
ساعت ۸:۵۵ از روستای شاه شهیدان با ارتفاع ۱۸۳۰ متر شروع به کوهپیمایی نمودیم. تعداد شرکت کنندگان برنامه تقریبا ۱۲۰ نفر بود. کوهنوردان زیادی از شهرستان های مختلف گیلان و حتی شهرهای مختلف ایران مثل کرج، تهران و سنندج در برنامه حضور داشتند.
پس از یک ساعت کوهپیمایی در یک هوای بسیار خوب با نسیمی ملایم به منطقه بسیار مسطحی رسیدیم که سرپرست آنجا را برای خوردن صبحانه در نظر گرفت. متاسفانه ۴۵ دقیقه در آن جا برای صبحانه سپری کردیم که کاش از این زمان برای صعودمان استفاده میکردیم.
پس از صرف صبحانه ساعت ۱۰:۵۰ دقیقه صعودمان را به سمت روستای اربوناب در غالب یک صف طولانی در پیش گرفتیم. سرودهای بسیار زیبای در مسیر از طرف همنوردان به گویش های متفاوت محلی خوانده میشد که بر حال و هوای خوب برنامه می افزود.
ساعت ۱۳ به چشمه بالای منطقه اربوناب رسیدیم و به دستور سرپرست همانجا برای خوردن نهار و اجرای کار فرهنگی توقف نمودیم. دقایقی ابتدایی به استراحت و خوردن نهار گذشت و پس از آن اجرای چند کار فرهنگی در ارتباط با همنوردان فقیدمان حال و هوای برنامه را تغییر داد و برای خیلی از همنوردان خاطره های آن سال ها زنده و مرور شد.
شعرهای بسیار زیبایی به مناسبت گرامیداشت یاد و خاطره آن عزیزان خوانده شد. در پایان سرود جمعی توسط چندتن از همنوردان خوانده شد. ساعت ۱۵:۱۵ بود که آماده برگشت به سمت روستای شاه شهیدان شدیم. با گامی آرام و پیوسته در یک صف طولانی به شاه شهیدان بازگشتیم. در نزدیکی روستا در مکان مسطحی برای برگزاری جلسه پایانی توقف نمودیم تا دوستان و همنوردان انتقادات و پیشنهادات خود را مطرح نمایند.
پس از اتمام جلسه پایانی ساعت ۱۸ به روستای شاه شهیدان بازگشتیم و پس از بدرود گفتن به همنوردان خوبمان سوار مینی بوس هایمان شدیم و به سمت شهر رشت بازگشتیم.
کمیته فنی گروه کوهنوردی سپهر