آخرین روزهای فصل پاییز را پشت سر میگذاریم و گروه کوهنوردی سپهر رشت در تقویم پاییزی یِ خود برنامه ی نهراب را گنجانده است. هیئت مسئولینِ گروه به دلیل بارش برف و بدی هوا در تاریخ ١٣٩۵.٩.١٩ صعود را به تاریخ ١٣٩۵.٩.٢۶ موکول کرده، همچنین مکان صعود را به قله ی ٢٣۴۶ متری سردگاه تغییر داده است.

در روزهای پایانی یِ هفته، بارش برف جدید خبر صعودی دشوار را به کوهنوردان وعده میداد، خوشبختانه با قطع شدن بارش برف یک روز قبل از صعود  موجب شد که ما خود را برای صعود روز جمعه تجهیز نماییم.

ساعت ۴ صبح ٢٣ نفر از همنوردان گروه در مکان پپسی یِ رشت گرد هم آمدیم و با یک دستگاه مینی بوس سیترا که تعداد صندلی های بیشتری داشت در ساعت ٠۴:٢٠ به سمت شهر منجیل حرکت کردیم.

در امامزاده هاشم برای صرف صبحانه توقف نمودیم. پس از صرف صبحانه مجددا به راه خود ادامه دادیم و ساعت ٠۶:١٠ به منجیل رسیده و به سوی روستای هرزویل که در شرق منجیل واقع شده، تغییر مسیر دادیم. ساعت ۰۶:۳۰ در کنار سرو هزار ساله ی هرزویل از مینی بوس پیاده شدیم و پس از بستن گتر و آماده شدن برای صعود به صحبتهای سرپرست و راهنمای برنامه گوش دادیم.

انجام حرکات کششی و گرم کردن بدن لازمه ی صعود یک روز سرد زمستانی برای هر کوهنوردی ست. همنوردان حاضر به خوبی این حرکات را انجام دادند.

ساعت ۷ صبح صعود خود را از کوچه باغهای بالادست سرو هزار ساله و در مجاورت رودخانه آغاز کردیم. در روستا برفی مشاهده نمیشد اما سرمای صفر درجه نشان از وجود برف زیاد در بالا دست و در مسیر صعود میداد. ساعت ۷:۲۰ از کنار خانه ای که با دیوارهای کوتاه بتنی که با فنس آهنی محدود شده است، گذشتیم. طبق معمول سگ های قوی هیکل درون حیاط با صدای خود و عصبانیت از عبور ما، روستا را از خواب بیدار نمودند. کوچه باغها را به سوی سرچشمه ی رودخانه پیمودیم. از میان درختان زیتون و درختان سوزنی برگ گذشتیم، وجود برف یخ زده بر روی درختان سوزنی برگ زیبایی خاصی به جنگل پیش رو میداد.

ساعت ۸:۰۵ به سرچشمه رسیدیم. چندین کوهنورد منجیلی که مقدمات صبحانه ی خود را در این مکان آماده میکردند را دیدیم و پس از احوالپرسی با ایشان مسیر خود را به سوی بالادست رودخانه در میان دره ادامه دادیم. در بالا اثری از آب دیده نمیشد زیرا حجم آب زیادی در پایین یعنی مکان سرچشمه از دل سنگها بیرون میزند و پایین دست را سیراب میکند البته در بالا به خاطر موقعیت دره بودن آن آب باریکی آن هم به دلایل وجود بارش برف و باران در این فصل دیده میشود. ابتدا به سمت چپ دره رفتیم و در آخر از سمت راست دره سوار یال شدیم و به سوی شرق راه پیمودیم. ساعت ۰۹:۱۰ به منطقه ی کم درخت چیک چیک بلاغی رسیدیم. از اینجا تقریبا ۳۰ سانت برف بر روی زمین نشسته بود. کمی عقب تر سرپرست برنامه عملیات برفکوبی را توسط تیم های ۲،۳ نفره شروع کرده بود تا گروه با زمانبندی ی مناسبی صعود را انجام دهد. هرچه جلوتر میرفتیم بر حجم برف افزوده میشد و این کار را برای همه دشوارتر میکرد. ساعت ۹:۴۵ یک استراحت ۷ دقیقه ای و همچنین خوردن آب و تنقلات خستگی را از تنمان بیرون کرد. ساعت ۱۰:۲۰ پس از گذشتن از تخت سنگ های بزرگ که در زیر پا فرش شده بودند و ما حتی با وجود حجم زیاد برف آنها را حس میکردیم، به جاده ی خاکی ماشین رو رسیدیم. این جاده از شهر منجیل به ییلاقات ریه بن، نودی سودی و قله های اسمانسرا و سرگاه و … کشیده شده است. ساعت ۱۰:۲۷ در کنار چشمه اوغری بلاغی استراحت کوتاهی داشتیم و آب گوارایی از چشمه نوشیدیم. سپس در مسیر جاده ادامه ی طریق دادیم و به کلبه های ریه بن در ساعت ۱۰:۵۲ رسیده، استراحت کوتاهی نمودیم. میزان برف روی زمین کمی بیشتر شده بود و این موجب کندی حرکتمان میشد، همچنین موجب تحلیل رفتن کل تیم . در مسیر جاده به سمت شرق، راه را در پیش گرفتیم. خط الراس سردگاه از کوه گاوکل تا ارتفاعات سردگاه در منظر چشم کوهنوردان بود برف زیادی در بالا دیده میشد. همچنین ظواهر نشان میداد که باد شدید هم در ارتفاع میوزد. ما مسیر سنگ چال را برای رسیدن به خط الراس انتخاب کردیم و در جهت شرق از درون جنگل و از مسیر پاکوب های عریض موتور رو به پیش رفتیم. ساعت۱۲ به منطقه ی بدون درخت و سرازیری ی تندی رسیدیم. این سرازیری ی یخ زده را با احتیاط پشت سر گذاشتیم و مجددا از میان درختان تناور به سمت انتهای جنگل ارتفاع گرفتیم. برف سنگینی را پشت سر گذاشتیم و با پایان جنگل توقف کردیم و کمی آب و تنقلات صرف نمودیم همچنین خود را برای درگیر شدن با باد شدیدتر تجهیز کردیم. باید به سمت شرق میرفتیم به یال بلندی که از سمت شمال به جنوب ارتفاع میگرفت میرسیدیم. تا رسیدن به آن برف زیادی داشتیم، همچنین باد تندی میوزید و گام هایمان کندتر شده بود.

بر روی یال برف کمتری مشاهده میشد و قسمتهایی هم یخ زده بود. شیب تندی را بر روی یال به آرامی پیمودیم و ساعت ۱۴ بر روی یال و روی خط الراس رسیدیم. تا قله ی سردگاه راه زیادی نداشتیم اما زمان کافی برای ادامه  راه و رسیدن به قله نداشتیم لاجرم سرپرست برنامه پایان صعود را اعلام کرد. به یکدیگر خسته نباشید گفتیم و سرود زیبای قله را بر فراز خط الراس خواندیم. با وجود باد تندی که میوزید عکس یادگاری نیز گرفته شد و هر چه سریعتر به پایین حرکت کردیم. ساعت ۱۵:۵۰ به کلبه های ریه بن رسیدیم و برای صرف ناهار نیم ساعت توقف کردیم. ساعت ۱۷:۱۵ دقیقه چیک چیک بلاغی را پشت سر گذاشتیم و همچنین پس از گذشتن از سرچشمه در ساعت ۱۹:۳۰ در کنار سرو هرزه ویل پای مینی بوس بودیم و پس از جمع و جور کردن وسایل به سوی شهر رشت حرکت کردیم. جلسه پایانی در مینی بوس انجام شد و دوستان صحبتهای خود را در مورد برنامه اعلام داشتند. حدود ساعت ۲۱:۳۰ به شهر رشت رسیدیم و با آرزوی صعودی دیگر در برنامه های آتی یکدیگر را بدرود گفتیم.

سیروس فتحی

پاییز ۹۵