کوه‌های تالِش زنجیره‌ای از کوه‌ها است که در شمال غربی ایران قرار گرفته‌است. این کوه‌ها بخش شمال غربی رشته‌کوه البرز را تشکیل می‌دهند و از زمین‌های پست لنکران به سوی جنوب شرقی امتداد یافته و تا دشت‌های سفیدرود در ایران ادامه می‌یابند.
کوهستان تالش چند قله بلندتر از ۳ هزار متر دارد و بیشینه بارندگی در این کوهستان میان ۱٬۶۰۰ میلی‌متر تا ۱٬۸۰۰ است که بالاترین میزان بارندگی در ایران است.
کوه‌های تالش در شمال غربی به کوهستان سبلان می‌پیوندد. رشته‌کوه‌های تالش دارای سه رشته اصلی است. در میان آنها، طولانی‌ترین رشته‌کوه، کوه‌های تالش است که در مزر با ایران و به طول ۱۰۰ کیلومتر کشیده شده و تا ۸ کیلومتری ساحل خزر ادامه دارد. بلندترین قله آن *قیزیل‌یوردو* نام دارد. منطقه تالش اقلیمی ملایم دارد.
از معروف ترین قله های منطقه تالش می توان به بغروداغ، عجم داغ، آق داغ و … اشاره کرد. کوه های تالش با جنگل های خاص خود جایگاه با اهمیتی در کوه های گیلان دارد.
ساعت ۳:۳۰ صبح جمعه ۲۹ اردیبهشت ۹۶ قرار بود در محل تجمع همیشگی گروه حاضر باشیم. خوشبختانه بیشتر همنوردان سر ساعت تعیین شده در پای مینی بوس حاضر بودند، مینی بوس هم در ساعت مشخص شده رسیده بود. خلاصه همه چیز دست به دست هم داد که با کمترین تاخیر نسبت به برنامه های قبل یعنی ساعت ۳:۴۰ صبح از رشت به سمت هشتپر حرکت کنیم.
تعداد همنوردان شرکت کننده در این برنامه ۲۰ نفر بود و اکثرا از مهمان های جدید بودند. طبق هماهنگی های قبل از برنامه قرار شده بود آقای کاظمی، راهنمای برنامه را در سنگاچین ببینیم. راننده مینی بوس مسیر صومعه سرا به آبکنار را انتخاب کرد، ما متاسفانه دیر متوجه شدیم. کمی از زمانبدی برنامه عقب افتادیم. بعد از سوار مینی بوس شدن آقای کاظمی در سنگاچین به سمت هشتپر به راه افتادیم.
ساعت ۶:۵ دقیقه به هشتپر رسیدیم. طلوع زیبای خورشید را در مینی بوس نظاره گر بودیم. از خیابان روبروی بانک ملی هشتپر وارد فرعی شدیم. به یک دو راهی رسیدیم که سمت راست را انتخاب کردیم. پس از گذر از روستای ریک به منطقه کیشون بن رسیده و ساعت ۷ از روستای کیش دبی گذر کردیم. از یک پل کوچک نیز عبور کردیم. قبل از پل مسیر سمت راست به ییلاق سوباتان منتهی می شود. از پل عبور کردیم پس از دقایقی بعد از گذر از روستای شیله وشت به منطقه زربیل رسیده و حدود یک ربع بعد وارد منطقه مریان شدیم. روستای مریان یکی از روستاهای بسیار زیبای استان گیلان است. در این منطقه آثار باستانی و خانه های تاریخی قدیمی نیز وجود دارد. حمام سردار امجد با سنگ های آجری در سمت راست قابل مشاهده است. پس از وارد شدن به روستای مریان وارد ییلاقی به نام آق اولر شدیم.
پس از چند کیلومتر جاده پرپیچ و خم به منطقه مسکونی حسن دگرمانی رسیدیم. سمت راست به روستای سله یوردی می رود که از متداول ترین مسیرهای صعود به قله تیلار می باشد. با صحبت های راهنمای برنامه مبنی براینکه جاده تا روستای سله یوردی بدلیل بارندگی های اخیر کمی نامساعد شده است، تصمیم گرفتیم، مسیر صعود به قله تیلار را از روستای گودول آغاز نماییم.
پس از رسیدن به پل حسن دگرمانی از مینی بوس مان پیاده شدیم. از قبل با نیسان هماهنگ شده بود. پس از جمع و جور کردن وسایلمان، نیسان هم رسید. همه ۲۱ نفر از همنوردان سوار نیسان شدند و از روی پل به سمت روستای گودول حرکت کردیم.
راننده نیسان آقای پورفتحی بسیار مرد مهربان و خوش برخوردی بود. پس از ۲۵ دقیقه در روستای گودول با ارتفاع ۱۴۰۰ متر از نیسان پیاده شدیم. خانه آقای پورفتحی همانجا بود همسری بسیار مهربان تر و پسربچه ای شیرین به گرمی از ما استقبال کردند. پس از صحبت با آنها در مورد پنیرهای محلی آن منطقه، سرپرست برنامه تاکید کرد که برای صعود آماده حرکت شویم.
از همسر آقای پورفتحی قول گرفتیم که موقع برگشت برایمان پنیر همان منطقه را تهیه و آماده نماید. ساعت ۸:۴۰ دقیقه بعد از صحبت های سرپرست و انجام حرکات نرمشی و کششی بعد از چند ساعت مینی بوس سواری که انجامش بسیار واجب بود، حرکت خود را آغاز نمودیم.
مسیر در ابتدا پهن و رفته رفته باریک میشود. از خوش شانسی در یکی از بهترین ماه های سال در آن منطقه بودیم. اردیبهشت، اردیبهشتی که هر منطقه از استان را تبدیل به منطقه ای بسیار زیبا با پوشش گیاهی منحصر به فرد خود می کند. با گامی آرام با جلوداری یکی از افراد باتجربه گروه مسیرمان را در جهت جنوب شرقی ادامه دادیم.
با راهنمایی خوب آقای کاظمی ساعت ۱۱:۲۰ دقیقه به منطقه گول با چشم انداز بسیار زیبایی رسیدیم. در منطقه گول آبگیر بسیار زیبایی وجود دارد که تصویر قشنگی به آن منطقه می دهد. خانه های بسیار قشنگی با بافت مخصوص به همان منطقه در آنجا وجود دارد. رویش گیاهان و گل ها با رنگ های بسیار متنوع خستگی مان را از یادمان برد.
دقایقی را در منطقه گول استراحت نمودیم. در آنجا می توان آب برداشت از چشمه ای که بوسیله لوله ای به شیر آبی هدایت شده، دیگر تا قله آب نداریم. دو نفر از همنوردان به دلیل کسالت با هماهنگی سرپرست در منطقه گول ماندند.
ساعت ۱۱:۴۵ دقیقه از چشمه گول به سمت قله حرکت کردیم. از اینجا به بعد بر شیب های مسیر افزوده می شود. با گامی آرام و پیوسته و گه گاه با زیگزاگ هایی که تلاش می کنیم کمتر به طبیعت آسیب برسانیم، شیب ها را پشت سر می گذاریم.
نمای بسیار زیبایی از قله های مختلف را در اطرافمان می بینیم. قله بغروداغ، کالاهو و …متاسفانه در این برنامه برخلاف برنامه های دیگر شعرخوانی و سرودهای دسته جمعی نداشتیم. افرادی که همیشه پای ثابت شعرخوانی های محلی بودند متاسفانه در برنامه حضور نداشتند. تنها چیزی که باعث میشد خستگی را از ذهنمان دور کنیم همان زیبایی خاص منطقه بود که تاثیری زیادی هم در کاهش خستگی مان داشت. کوهنوردی به هر شکلی جذابیت های و چالش های خود را دارد ولی وقتی کوهنوردی در یک منطقه بسیار زیبا باشد، جذابیت های آن دوچندان می شود.
هوا نیز بسیار خوب و با ما یار بود. نه آفتاب زیاد که کلافه مان کند و نه سرمای زیاد. در سرتاسر روز هوای بسیار خنک با باد ملایم داشتیم. ساعت ۱۴:۴۰ دقیقه به سنگچین های روی قله تیلار با ارتفاع ۲۸۵۰ متر ( طبق GPS گروه ) رسیدیم. شور و شعف خاصی داشتیم. جالب آنجا بود که به جز راهنمای برنامه، همه همنوردان شرکت کننده در برنامه برای اولین بار بود که قله تیلار را صعود می کردند. سرود قله را به اتفاق سر دادیم و پس از گرفتن عکس دسته جمعی و چند نفره ساعت ۱۵:۱۰ دقیقه به سمت منطقه گول بازگشتیم. قبل از رسیدن به منطقه گول در مکان مناسبی برای دقایقی استراحت کردیم و نهار مختصری خوردیم.
ساعت ۱۷:۱۰ دقیقه به منطقه گول رسیدیم. دو همنوردی که در آن منطقه مانده بودند، منتظر ما بودند. پس از کمی استراحت و برداشتن آب به سمت روستای گودول بازگشتیم. ساعت ۱۸:۳۰ دقیقه در نزدیکی روستا در منطقه مسطحی جلسه پایانی برگزار کردیم تا دوستان شرکت کننده انتقادات و پیشنهادات خود را در مورد برنامه مطرح کنند.
پس از اتمام جلسه پایانی به سمت روستای گودول حرکت کردیم. ساعت ۱۹ به روستای گودول رسیدیم و پنیرها را از همسر آقای پورفتحی خریدیم و پس از جمع و جور کردن وسایلمان سوار بر نیسان شدیم تا به مینی بوسمان برسیم.
ساعت ۲۰:۳۰ دقیقه بعد از خداحافظی با آقای پورفتحی سوار بر مینی بوس شدیم و به سمت شهر رشت حرکت نمودیم. در مینی بوس همه از خستگی خوابیدند ولی مطمئنأ این خواب، خواب شیرینی پس از صعود یک قله بسیار زیبا بود. ساعت ۲۳:۱۵ به شهر رشت رسیدیم.

کمیته فنی گروه سپهر رشت