درفک با ارتفاع تقریبی ۲۷۵۰ متر یکی از کوه های بسیار زیبا و دوست داشتنی گیلان است. سترگی و عظمت آن هنگام گذر از اتوبان رشت به رستم آباد در روزهایی که ابری نیست یکی از مناطقی بسیار دل انگیز و جذاب کوهنوردی استانمان است.
صعود به قله درفک از راه های متعددی امکانپذیر است. جبهه شرقی (شاه شهیدان)، جبهه جنوبی (ییلاق اربوناب- روستای نورالعرش)، جبهه جنوب شرقی (روستای خورگام در منطقه عمارلو)، جبهه شمالی (از دو مسیر کردسرا و گردوپشته) میسر می باشد که این روزها صعود از مسیر شمالی، گردسرا دستخوش تغییرات زیادی شده تا جایی که صعود را بسیار سخت نموده است.
مسیر صعود برنامه ما، منطقه گاواسکینز، یکی از دشت های بسیار زیبا قبل از دشت آخر، زیر دیواره درفک بنام میانه سراست که در جبهه شمالی واقع گشته و صعود آن از روستای گردوپشته آغاز می گردد. این مسیر در قدیم یکی از راه هایی بود که بومیان منطقه برای رسیدن به کاسه درفک و برداشتن یخ از غار یخی از آن استفاده می کردند تا زمانیکه زلزله سال ۶۹ باعث از بین رفتن مسیر از میانه سرا به کاسه درفک شد و از آن پس این مسیر کمتر مورد توجه کوهنوردان گیلانی قرار گرفت.
ساعت ۵:۱۵ دقیقه صبح جمعه بیست و چهارم آذر سال ۹۶ با رسیدن همنوردان به پای مینی بوس در محل قرار همیشگی مان، با دو دستگاه مینی بوس به سمت امامزاده هاشم حرکت کردیم. حضور همنوردان بسیار گرم و صمیمی در برنامه، هوای سرد پاییز را از یادمان برد و خوشحال و سرمست از اینکه صعود خوبی را در یکی از مناطق بسیار زیبا و بکر گیلان در پیش رو داریم.
صبحانه را برای صرفه جویی در زمانبندی برنامه در مینی بوس نوش جان نمودیم. با رسیدن به امامزاده هاشم با وارد شدن به جاده سمت راست از اتوبان خارج شدیم و با عبور از روی پل وارد لاین مقابل یعنی به سمت رشت شدیم. پس از آن وارد اولین فرعی در سمت راستمان یعنی شهر بیجار گشتیم.
با رسیدن به دو راهی اول به سمت بلوکات (مسیر مستقیم) مسیر را ادامه دادیم و در دو راهی دوم به سمت چپ رفته و پس از رسیدن به دو راهی سوم مجددا مسیر سمت چپ را انتخاب نمودیم. ( سمت راست به روستای فرارود می رسد). از پل آهنی عبور کردیم و مسیر سمت راست را برای رسیدن به روستای گردوپشته برگزیدیم و در ساعت ۶:۵۰ به امامزاده صالح رسیدیم و در آن جا از مینی بوس ها پیاده شدیم.
هوا بسیار خنک و سرمای ملایمی داشت. برای دقایقی دور هم جمع شدیم تا به صحبت های سرپرست همیشه شاد برنامه آقا حمید نظام دوست گوش دهیم. پس از صحبت های سرپرست در مورد عوامل اجرایی برنامه، از جمله جلودار و عقب دار و … ، راهنمای برنامه توضیحاتی درباره مسیر پیش رو به دوستان همنورد ارائه داد. پس از آن نرمش و گرم کردن و آماده شدن برای صعود توسط آقا سیروس فتحی باتجربه گروه انجام شد.
ساعت ۷:۱۰ دقیقه بود که با گامی آرام کوهپیمایی مان را با رد شدن از خانه های روستایی در جهت جنوب آغاز نمودیم. تعداد شرکت کنندگان در برنامه ۳۱ نفر بود. رفته رفته آفتاب درخشانی نیز جلوه گر شد. با رسیدن به اولین دو راهی به سمت شرق رفته و پس از دقایقی به دو راهی دوم میرسیم که سمت راست مسیرمان را ادامه دادیم.
پس از گذر از شیبی به دالانی مملو از درختان بسیار بلندی رسیدیم که با وجود اینکه ما را بخاطر بلندی شان از دیدن آسمان محروم کردند ولی با فضای بسیار زیبایی که با قامت بلندشان ساختند، چشم هر ببیننده ای را مجذوب خود نمودند. به راستی که درفک در همه فصول زیباست و در هر فصل زیبایی خاصی از خود را جلوه می نماید.
آواز خوانی در این برنامه به حد اعلاء خود رسیده بود. بسیاری از دوستان همنورد شرکت کننده در این برنامه صدای بسیار زیبایی دارند. قرار گرفتن در آن فضای بسیار زیبا و بکر هر آدمی را که صدای خوبی هم ندارد را وادار به زمزمه آهنگی دلنشین و خاطره انگیز می کند، چه برسد که کسی صدای خوبی هم داشته باشد.
فضای بسیار خوبی در برنامه حاکم بود. شوخی های خوب و دلنشین سرپرست هم بر فضای شاد برنامه می افزود. دقایقی را در آن دالان استراحت نمویم و دوباره به مسیر خود ادامه دادیم. مسیر کاملا جنگلی و پوشیده از درختان بلند است. ساعت ۸:۴۰ دقیقه به اولین دشت به نام کیسو رسیدیم که کلبه و چشمه ای هم در آنجا وجود دارد.
بدون توقف مسیرمان را به سمت جنوب ادامه دادیم. وارد شیب تقریبا تند شدیم تا به دشت دوم مسیرمان یعنی بیند برسیم. ساعت ۹:۲۰ بود که به دشتی مورد نظر رسیدیم و دقایقی را درآنجا استراحت نمودیم. هوا همچنان با ما یار بود. از دشت بیند دیواره زیبای درفک مشخص است.
زمانی به عکس گرفتن گذشت. با همه شوخ طبی که سرپرست داشت ولی در اجرای زمانبدی ها تاکید و جدیت خوبی نشان میداد. از انتهای دشت بیند، از سمت چپ به سمت شرق با همان گام آهسته و پیوسته مسیرمان را ادامه دادیم و ساعت ۱۱ بود که به دشت زیبای گرگ آب سر رسیدیم.
در دشت گرگ آب سر توقف کردیم. پس از دقایقی استراحت و خوردن تنقلاتی اندک، مسیرمان را از سرگرفتیم. جهت مسیرمان جنوب شرق است. مسیر در اینجا شیب متوسطی دارد و تکه سنگ های بزرگی در سمت چپ مان وجود دارند. مسیر همچنان جنگلی و مسیر یابی در چنین جنگل هایی بسیار کار حساسی ست و نیازمند تسلط کافی به منطقه می باشد.
ساعت ۱۲ بود که به دشت بسیار زیبای گاواسکینز رسیدیم. به جرات می توان گفت منطقه گاواسکینز یکی از مناطق بسیار زیبای استان گیلان است. وجود کلبه ها و نمای بسیار زیبا و مشخص دیواره شمالی درفک از ویژگی های منحصر بفرد این منطقه می باشد. در سمت راست این دشت چشمه آبی نیز وجود دارد.
کلبه ها در این فصل از سال خالی از سکنه هستند. خوشحال از دیدن چنین منطقه ای زیبا، به یکدیگر خسته نباشید گفتیم و نهار جمعی بسیار خوشمزه ای که یکی از همنوردان زحمت آن را کشیده بود را نوش جان کردیم و سرود خواندیم و عکس دسته جمعی گرفتیم و ساعت ۱۳:۳۰ دقیقه آماده بازگشت شدیم.
موقع بازگشت نیز شعرخوانی و سرود خوانی همچنان گرم ادامه داشت تا جایی که کسانی که تا آن موقع آواز خواندن در جمع را تجربه نکرده بودند هم وسوسه شدند که آواز بخوانند. اینجاست که متوجه شدم طبیعت چقدر در احساسات و حتی افکار می تواند تاثیرگذار باشد.
با همان گام آرام مسیر برگشت را در پیش رو گرفتیم در دشتی های گرگ آب سر و بیند استراحت های کوتاهی کردیم. نزدیک روستا در مکان مسطحی برای اجرای جلسه پایانی توقف نمودیم. جلسه پایانی با مطرح شدن انتقادات و پیشنهادات مختلف در مورد برنامه و معرفی برنامه آینده به پایان رسید. ساعت۱۶:۴۵ دقیقه بود که به روستای گردوپشته و به پای مینی بوس ها رسیدیم. پس از گفتن خسته نباشید به یکدیگر و به امید دیدار در برنامه بعد از یکدیگر جدا شدیم و سوار مینی بوس ها شده و به سمت رشت رهسپار گشتیم.
کمیته فنی گروه سپهر رشت