نویسنده گزارش: احسان سلیمانی

سرپرست برنامه: خشایار درخشانی

صعود به منطقه جیرونی

تاریخ روز ۶/۹/۹۴ را نشان می‌دهد و این یعنی همراهی برای شرکت در برنامه‌ای دیگر از تقویم گروه کوهنوردی سپهر، پس در روز مقرر هرچند دل کندن از بستر خواب سخت می‌باشد اما شوق دیدار دوستان و کوهستان شرکت کنندگان را در ساعت ۵ صبح در محل قرار برنامه حاضر کرده و ۱۵ دقیقه بعد با دو دستگاه مینی‌بوس حرکت به سمت مسیر ۷۰ کیلومتری توتکابن (روستای راجعون) را آغاز می‌کنیم. به دلیل استفاده بهینه از زمان برنامه، صبحانه را در مینی‌بوس می‌خوریم و تا ساعت ۷ صبح خود را به روستای راجعون که در دامنه‌ی کوه قرار دارد و ترکیبی از خانه‌های باصفای قدیمی و نوساز می‌باشد می‌رسانیم بعد از پیاده شدن از مینی‌بوس‌ها با رعایت سکوت راه خروجی روستا را در پیش می‌‌گیریم تا جلسه آغازین گروه و نرمش قبل از حرکت اصلی مزاحمتی برای روستائیان عزیز ایجاد نکند. در نهایت در ساعت ۳۰/۷ حرکت خود را از جاده خاکی که در انتها به منطقه لارنه می‌رسد آغاز کرده و کمی بعد با خروج از آن وارد مسیر مالرو و گل‌آلودی می‌شویم که از شانس این چند روز هوای خوب کمترین اذیتی را برای ما ایجاد می‌کند. هوای خنک و آفتاب سر صبح و خزان زیبای منطقه لذت گام برداشتن‌ها را چندین برابر و طی طریق را راحت می‌کند. با ادامه مسیر پاکوب که از لابه‌لای درختان و درختچه‌ها می‌گذرد به یک دشتی رسیده که با مخمل سبز زیبایی موکت شده و با پرچینی از شاخه‌های درختان محصور گشته، که در این دوراهی با حرکت به چپ و در کنار آن پرچین به لوله‌ی آبی رسیده که در صورت نیاز می‌توان از آنجا آب تهیه کرد.
از اینجا شیب مسیر کمی بیشتر شده که با زیگزاگهای مناسب و خواندن سروده‌های کوهستان که سختی راه و گذراندن زمان را آسانتر می‌کنند آنرا گذرانده و در ساعت ۳۰/۸ در اولین محل مناسب بر روی یال کمی استراحت می‌کنیم که متأسفانه جا گذاشتن یکی از بیسیم‌ها در این محل در ادامه حرکت باعث برگشت دو تن از نفرات برای پیدا کردن آن می شود. مسیر پاکوب در میان درختان بلند و سنگهای بیرون از خاک و با شیب‌ ملایمی به بالا کشیده شده است که همین باعث افزایش سرعت حرکتمان تا ۷۰ دقیقه بعدی در استراحتمان می‌گردد که کار آموزشی در نظر گرفته شده که با موضوع جهت‌یابی در کوهستان با حداقل ابزار می‌باشد در آن گفته می‌شود.
در نزدیکی محل تلاقی دو یال کناریمان با یالی که ما بر روی آن قرار داریم به طرف راست تغییر مسیر داده و با عبور از یال مجاورمان، با تراوسی که از دامنه یال به بالا مشخص است حرکتمان را در دشتی کم درخت ادامه می‌دهیم. در بالاترین نقطه این مسیر با فرود از سراشیبی در سمت چپ که درختان کهنسال فراوانی را در خود جای داده به یک دشت بزرگ و کشیده که در محاصره‌ی درختان قرار دارد می‌رسیم.
دردوراهی شیرکوه تعدادی از نفرات که از ادامه صعود منصرف شده‌اند باقی مانده و الباقی بعد از ۱۰ دقیقه استراحت در ساعت ۴۰/۱۱ حرکت در تاریک دره را آغاز می‌کنند. ادامه مسیر در جهت شمال شرقی بوده و پاکوب‌ها در قسمتهای مختلف به دلیل عبور دام و خزان برگ درختان … به صورت گنگ و کور در آمده‌اند، در نهایت با عبور از کنار درختانی که نوشته‌هایی بر روی آنها حک شده و سنگهای بیرون زده‌ای که هرچه بالاتر می‌رویم به همراه شیب بیشتر می‌شوند در ساعت ۴۵/۱۲ به منطقه جیرونی در ارتفاع تقریبی ۱۷۳۰ متر می‌رسیم. خبری از گله و چوپان‌ها در منطقه نیست و کلبه‌ها بسته می‌باشند اما در عوض آنتن موبایل‌ در این منطقه پراست.
به دلیل پر کردن بطری‌های آب و تجدید قوا و گل انداختن خاطراتمان، توقف‌مان طولانی شد. پس از خواندن سروده زیبای زندگی استارت برگشت در ساعت ۲۵/۱۳ دقیقه را می‌زنیم البته تعداد از همنوردان که گام کندتری دارند به همراه یکی از اعضای با تجربه زودتر حرکتشان را آغاز می‌کنند. صدای خش‌خش و فرو رفتن در انباشتی از برگ‌ها و شاخه‌های خشکیده درختان لحظات فرود را کوتاه و لذت‌بخش‌تر می‌کنند. با رسیدن به محل جدایی از همنوردانمان (دوراهی شیرکوه)و خوردن غذای تدارک دیده شده که کار فرهنگی چاشنی آن می‌باشد انرژی مضاعفی در وجودمان پدید می‌آید و در آخر پس از یک ساعت توقف و گرفتن عکسی با پارچه نوشته گروه در ساعت ۳۰/۱۵ حرکت پایانی خود را شروع می‌کنیم.
در مسیر برگشت به دلیل تابش ملایمتر خورشید مناظر اطرافمان بیشتر از پیش زیبایی‌اش نمایان می‌گردد و قابی زیبا از فصول سال در برابر دیدگانمان پدیدار می‌شود. در روبرویمان قلل زیبای چرمکش، بزبره، ترکوبه، سردگاه و آسمانسرا … که پوشیده از برف می‌باشند و دره‌ای سبز که در گوشه و کنارش روستاهائیست با جاده‌هایی که در لابه‌لای تپه و کوهها گم می‌شوند و جنگل‌های اطرافمان که به راستی هزار رنگ بودن پاییز را ثابت می‌کنند.
در پایان مسیر با غروب خورشید روستای راجعون در روبرو و روستاهای پلنگ دره، استخرگاه و دفراز در سمت چپمان بهتر پدیدار می‌گردند و با کمی سرعت دادن به گام هایمان اندکی بعد از تاریکی (۱۵/۱۷) به محل حرکت صبح مان رسیده، با برگزاری جلسه پایانی برنامه ای دیگر از تقویم گروه را به پایان می رسانیم.