صبح جمعه مورخ ۲ بهمن طبق تقویم ورزشی گروه سپهر، در محل قرار همیشگی مان حاضر شدیم تا یکی دیگر از برنامه های گروه را اجرا نماییم. اینبار برنامه صعود به قله لاسه سر را همراه با گروه کوهنوردی دامون بندر انزلی در پیش رو داشتیم.
لاسه سر، نام کوهی است ازرشته کوه البرز ودرجنوب غرب شهرماسوله.(قابل به ذکر می باشد که این قله طبق تقسیم بندی طرح درس های فدراسیون کوهنوردی در دسته کوه های گیلان قرار گرفته است). ارتفاع آن در بلند ترین نقطه حدود ۲۷۰۰ متر است. مسیر آن از ابتدای ورودی شهر ماسوله، و در ارتفاعی نزدیک به ۹۰۰ متر شروع می شود. شایسته گفتن است که «لاسه سر» تحریف شده «لاخه سر» است که «لاخه» در زبان گیلکی به معنای «تکه» و یا «قطعه» می باشد. وجه تسمیه آن شاید به این خاطر باشد که در بالای سر این کوه قطعه سنگ بزرگی قرار دارد.
ساعت ۵ صبح همنوردان یکی پس از دیگری در محل قرار حاضر می شدند، همنوردان گروه دامون هم با یک دستگاه مینی بوس در ساعت برنامه ریزی شده، رسیدند. متاسفانه تاخیر تیم تدارکات گروه در رساندن وسایل تدارکات منجر به تاخیر در ابتدای حرکت شد و نهایتا ساعت ۵:۲۵ دقیقه با دو دستگاه مینی بوس به سمت شهرک تاریخی ماسوله حرکت کردیم.
قابل به ذکر می باشد که برنامه خط الراس ماسوله گروه که به دلیل شرایط جوی به تاخیر افتاده بود بنا به دلایلی در این تاریخ برگزار گردید که پنچ نفر از اعضا برای اجرای آن برنامه تا ماسوله همراه ما بودند و از آن جا برای صعود به سمت آسمانکوه از ما جدا شدند.
ساعت ۷ به شهرک تاریخی ماسوله رسیدیم هوا در ابتدا طبق انتظار سرد بود. بعد از عبور از دو پل در ابتدای پل سوم ماسوله سمت چپ از راه پله ای بتونی به سمت بالا حرکت کردیم و ساعت ۷:۲۰ دقیقه به محوطه بازی که چند درخت گردو بوسیله سنگ حصار شده اند، رسیدیم. به این منطقه به اصطلاح درخت گردو گفته می شود.
در آنجا سرپرست برنامه آقای بهروز رسولی صحبت های ابتدایی برنامه را انجام دادند. صحبت هایی از قبیل معرفی عوامل اجرایی برنامه از جمله جلودار، عقب دار، راهنما و مسئول امداد و … در انتها برای آمادگی بیشتر چند دقیقه حرکات کششی انجام دادیم تا خود را برای یک صعود جدی آماده نماییم.
پس از اتمام حرکات کششی به سمت جنوب غربی حرکتمان را آغاز نمودیم هوا همچنان سرد و ابری بود. مسیر در ابتدا پهن است. در اینجا باید ذکر نمود که دیواره قلعه بن که یکی از مکان های مناسب برای تمرین سنگنوردی می باشد همواره در سمت راستمان قرار دارد. پس از دقایقی راهپیمایی به سازه ای بتونی و مکعبی با یک لوله آهنی که برای کنترل و جمع آوری آب چشمه های بالادستی است، می رسیم. از آنجا عبور می کنیم تا به منطقه ای به نام چشمه سنگی یا چشمه میلرزان برسیم. ساعت ۸:۲۵ دقیقه به چشمه میلرزان رسیدیم در این مکان سنگ یادبود یکی از کوهنوردان وجود دارد.
چند نفر از اعضای کمیته تدارکات گروه سپهر برای آماده کردن چای به روش سنتی زودتر در محل صبحانه آماده شدند تا تدارکات آماده کردن چای را فراهم نمایند ولی متاسفانه به دلیل خیس بودن چوب های آن منطقه، آماده شدن چای کمی طول کشید و این نکته برایمان بسیار پر رنگ شد که زمان هر چقدر هم کوتاه در برنامه های زمستانه اهمیت بسیار زیادی دارد و یکی از عواملی است که میتواند در موفقیت یا عدم موفقیت آن برنامه نقش مهمی را ایفا کند. بدین منظور باید برنامه ریزی های بسیار دقیقتری برای انجام امور مختلف در برنامه های صعودمان در نظر بگیریم.
پس از خوردن صبحانه ساعت ۹ به سمت منطقه کوه روبار از یک پاکوب مشخص در سمت راستمان که همان جنوب غربی می باشد، حرکتمان را آغاز کردیم. ما همواره در سمت راست مسیرمان قله شاه معلم را که مظهر استقامت و ایستادگی ست، می بینیم. پس از دقایقی کوهپیماییساعت ۹:۲۰ به دو راهی خلیل دشت- کوه روبار می رسیم که مسیر سمت چپ (جنوب شرقی) به منطقه خلیل دشت منتهی می شود و مسیر مستقیم به کوه روبار می رسد که ما مسیر مستقیم را ادامه دادیم.
در طول مسیر از چندین چشمه فصلی که از سمت چپ سرازیر و به دره شیرین دشت روان می شود، گذشتیم. دیواره شیرین دشت را در آنسوی دره در دست راستمان می بینیم که محل مناسب دیگری برای تمرینات سنگنوردی می باشد. هوا کم کم از ابری به آفتابی تبدیل شد و روی خوش به ما نشان داد. فضای برنامه بسیار شاد و گرم و صمیمی بود و وجود چند نفر از دوستان همنورد املشی با آوازهای بسیار زیبای محلی و شرق گیلانی بر فضای شاد برنامه افزود.
ساعت ۹:۵۵ به منطقه ای که محل تلاقی سه رودخانه که از کوه های اطراف سرچشمه می گیرند و موسوم به سه روخان یا سه روبار است رسیدیم و پس از پشت سر گذاشتن رودخانه ها که از روی آن ها گذشتیم، سوار بر یال کوه روبار با شیبی نسبتا تند شدیم. از اینجا مسیر بسیار زیباتری را در پیش داریم. در مسیرمان از منطقه ای بسیار زیبا که به دالان بهشت معروف است می گذریم این منطقه در همه فصول سال زیبایی خاص خود را دارا می باشد منطقه ای با درختان بلند قامت که فضای بسیار زیبایی را برای لحظاتی که از آنجا عبور می کنیم را برایمان فراهم می کند.
پس از گذشتن از رودخانه ابتدای کوه روبار به سمت کلبه های غربی آن حرکت کردیم و ساعت ۱۰:۵۰ دقیقه به منطقه کوه روبار در ارتفاع حدود ۱۸۰۰ متر رسیدیم و دقایقی را در آنجا استراحت نمودیم. در آن منطقه برای دقایقی مسئول کمیته آموزش گروه سپهر توضیحات و نکات بسیار کوتاهی را در ارتباط با هایپوترمی یا سرمای عمومی بدن مطرح نمود و بروشوری با همین مذمون بین همنوردان توزیع گردید.
قابل به ذکر است که روبه روی کلبه های منطقه کوه روبار دیواره بلند و سترگ کوه روبار قرار دارد که مسیرهایی بر روی آن بازگشایی شده است این دیواره بلند در فصل زمستان نمای بسیار زیبایی دارد.چند نفر از دوستان همنورد به دلایل مختلف با هماهنگی سرپرست برنامه از ادامه صعود منصرف شده و در منطقه کوه روبار ماندند. ساعت ۱۱:۲۵ دقیقه از کنار کلبه ها به سمت جنوب غربی وارد جنگل های بالای منطقه کوه روبار شدیم. هوا همچنان با ما یار بود! هوای آفتابی و بسیار دلپذیر.
در ساعت ۱۲:۳۰ دقیقه در انتهای جنگل برای دقایقی نوقف نمودیم تا یاد همنوردمان مجتبی قناعت شعار از همنوردان گروه کوهنوردی پژواک که در سال ۹۱ در این منطقه دچار حادثه بهمن شده بود را برای دقایقی زنده نگه داریم. از اینجا به بعد کم کم وزش باد شروع شد و مسیر در جاهایی به صورت برف یخ زده بود که باید با احتیاط گام برمیداشتیم.
ساعت حدود ۱۴ بود در حالی که به نزدیکیهای ابتدای خط الراس شروع شده از خربو می رسیدیم، سرپرست، پایان برنامه را به دلیل زمانبدی کم اعلام نمود. به اتفاق عکس دسته جمعی گرفتیم و ساعت ۱۴:۱۵ به سمت کوه روبار بازگشتیم. هوا کمی مه آلود شده بود که دقت بیشتری را برای پیدا کردن مسیر می طلبید.ساعت ۱۶ به منطقه کوه روبار بازگشتیم و دوستان همنوردی که در آنجا بودند نهار را آماده کرده بودند. نهار را نوش جان کردیم و ساعت ۱۶:۵۰ دقیقه به سمت پایین حرکت نمودیم.
در مسیر بازگشت نیز همواره آواز خوانی های شاد ادامه داشت و فضای حاکم بر برنامه بسیار خوب و صمیمی بود. ساعت ۱۷ جلسه پایانی گذاشته شد که در آنجا همنوردان پیشنهادات و انتقادات خود را مطرح کنند و پس از اتمام جلسه پایانی که نکات خوبی را در خود در بر داشت، به سمت درخت گردو حرکت نمودیم ساعت ۱۸:۲۰ دقیقه بود که به شهرک تاریخی ماسوله رسیدیم و از همنوردان خوب گروه دامون انزلی خداحافظی کردیم و سوار بر مینی بوس ها شدیم و به سمت شهر رشت رهسپار گشتیم.

سامره داشاد