لیلا اسفندیاری متولد ۲۷ بهمن ۱۳۴۹، کوهنوردی را از سال ۸۱–۱۳۸۰ به صورت تفریحی آغاز کرد و نخستین صعود او قله توچال بود. در سال ۸۱ به عضویت باشگاه اسکی و کوهنوردی دماوند درآمد. وی با این گروه توانست بیشتر قلههای ایران را صعود کند و اغلب غارهای ایران را بپیماید. وی موفق شد ۲۲ مرتبه قله دماوند را صعود نماید که این صعودها از ۳ مسیر مختلف انجام شدهاست. وی همچنین در سال۱۳۸۶ با همطنابی منیره رفیعی به عنوان نخستین صعود مستقل زنانه موفق به صعود دیواره علمکوه گشت.
سال ۱۳۸۱ لیلا اسفندیاری به عنوان اولین زن ایرانی موفق به پیمایش کامل غار پراو، عمیقترین غار ایران در استان کرمانشاه شد.
اولین صعود وی به قلل بالای ۸۰۰۰ متر در سال ۱۳۸۷ و با صعود به قله نانگاپاربات (۸۱۲۶ متر) صورت گرفت.
در سال ۱۳۸۹ تلاش برای ثبت رکوردی جدید، قصد صعود به قله کی۲، دشوارترین قله جهان را میگیرد که به دلیل شرایط نامساعد تا کمپ ۲ به ارتفاع ۷۵۶۵ متری قله کی۲ صعود میکند و همه گروه مجبور به بازگشت میشوند. وجه مشخص صعودهای وی به هیمالیا، تأمین هزینه صعودها شخصاً و بدون کمکهای دولتی بودهاست تا جایی که به گفته خود برای صعود به قله کی۲ مجبور شدهاست خانه خود را بفروشد. وی در حرفه کوهنوردی ده سال فعالیت داشت و در این حرفه افتخارات زیادی بدست آورد.
لیلا اسفندیاری که برای صعود به قلههای گاشربروم ۱و۲ به این کوهستان رفته بود. در دومین تلاش خود، در ساعت ۱۴:۱۵ ظهر جمعه مورخ ۳۱ تیر ۱۳۹۰ (۲۲ ژوئیه ۲۰۱۱) موفق میشود قله گاشربروم ۲ را صعود کند اما در حین فرود دقایقی بعد در بازگشت تیمی از قله به سمت کمپ ۳، به دلیل خستگی و از دست دادن تعادل خود از مسیر دشوار یخی زیر قله سقوط میکند و در مکانی خارج از مسیر در میان صخرهها، بین دو شیب یخی متوقف میشود.
او به دوستان و بستگان خود به صورت زبانی میگفت: “ اگر در کوه جان خود را از دست دادم همانجا بگذارید بمانم نمیخواهم دیگران به خاطر من جانشان را به خطر بیندازند، میخواهم بام جهان آرامگاه ابدیام باشد. “ پیکر وی در همان روز در ارتفاع ۷۶۵۰ متری پیدا شد.
یک روز پس از درگذشت وی، خانواده اسفندیاری پیام تسلیتی منتشر کردند:
“ شنیدن گسترش مرزهای محدود توانایی، مقابله با محرومیتهای قراردادی و اثبات شایستگیهای زنان، آرمانهایی بودند که لیلا پرداختن به آنها را در کوهنوردی یافته بود، شنیدن خبر درگذشت لیلا بسیار تأسفبار بود و ما از این بابت متأثر هستیم و او تمامی فرصتها و اندوختهٔ زندگی اش را صرف کوهنوردی کرد و سرانجام در جایی آرام گرفت که آرزویش را داشت. ما خانواده اسفندیاری با دلی آکنده از اندوه، به تصمیم لیلا در انتخابش احترام میگذاریم و بر اساس خواستهٔ خودش، پیکر پاکش را در همان نقطهای که هست به کوههای بلند، پاک و پر برف گاشربروم میسپاریم. جایی که تا ابد چشمانداز زیبای کوهستان قراقروم را برای او به منظر خواهد داشت”.