سرکوه بلند من نی زنم نی                                می چومان به رایه تا بایه کُرِی
همگی ور مرا رسوا بو کوده                                همه کس گد عجب شیدایه آرِی
آی لیلی، جان لیلی، می جان جانان لیلی
لیلی تره من خوش دارم از دیل و از جان لیلی
تو بالای تلار من در زمینم                                  تو نارنج پوست کنی من دیل غمینم
تی اَمرَا جو خوس بازی چی خوشه خوش             ایلاهی کُری تی داغا نیدینم
آی لیلی، جان لیلی، می جان جانان لیلی
لیلی تره من خوش دارم از دیل و از جان لیلی
اگر می یار ایسی راهانا بیا                                اگر راهان نوبُو باغانا بیا
اگر دینی کی دوشمن در کمینه                          سفید ماهی بوبو روخانا بیا

“یادش گرامی”

گروه کوهنوردی سپهر