هر کوهنوردی از ابتدا کوهنورد نبوده است بلکه بتدریج و مرحله به مرحله قدم برداشته تا یک کوهنورد حرفه ای شده است.

برخی ها بدون رعایت اصول اولیه کوهنوردی و حتی بدون مشاوره و بدون حمایت کوهنوردان با تجربه و بصورت انفرادی اقدام به کوهنوردی می کنند که میتواند مخاطراتی را برای فرد رقم بزند.

اگر ورزش کوهنوردی را تازه شروع کرده اید در ابتدای کار ممکن است مسایل و مشکلاتی برای شما به وجود بیاید. با پیدا کردن یک همراه با تجربه یا دوستی که از هر نظر با شما هماهنگی دارد، کار، تا حدی آسان می شود. باید بدانید که یک فرد کارکشته و شایسته می تواند کمکهای فراوان و راهنمای خوبی برای شما باشد.

اگر تازه وارد هستید، از اوایل خرداد تا اواخر مهر را برای کوهنوردی انتخاب کنید، چون در فصول دیگر خصوصاً زمستان، خطراتی از قبیل بهمن، سرمازدگی، سر خوردن، کولاک و طوفان و گم شدن در مه و غیره پیش می آید.

بنابر این داشتن تجربیات نظری و عملی برای چنین فصلی ضرورت دارد.

برای کوهنورد شدن لازم نیست در ابتدای کار به قله دماوند صعود کنید بلکه قبلاً تحت آموزشهای لازم تجربیات مربوط به راهپیمایی و کوهنوردی را کسب کنید و به این ترتیب پایه کوهنوردی خود را تقویت نمایید و در کنار آموزشهای کوهنوردی دوره های سنگ نوردی و آموزش یخ و برف و استفاده از طناب و کلنگ و ابزار و دیگر علوم کوهنوردی از قبیل بهمن شناسی، تغذیه، امداد و نجات را از مربیان با تجربه بیاموزید.

هرگز تنها به کوه نروید.

حتی یک کوهنورد با تجربه هم ممکن است به دلیل پیچ خوردن مچ پایش نتواند حرکت کند و اگر همراه نداشته باشد ممکن است جان خود را از دست بدهد، کوهنوردی ورزشی گروهی می باشد و در هیچ رشته ای از این ورزش تکروی جایی ندارد.

انجمن پزشکی کوهستان ایران