برنامه صعود به قله درفک با شرکت ۴۸ نفر از همنوردان در تاریخ هفتم آبان ۱۴۰۰ اجرا شد
سرپرست:کیوان رستم زاده
راهنما :سیروس فتحی
مسئول فنی و مربی: سجاد بخشی پور
جلودار:هانیه رفعتی
عقب دار:بهمن هوشمند

تهیه گزارش: حسین مژدهی

مشخصات قله درفک
قله دُرفک به ارتفاع ۲۷۱۴ متر و با طول جغرافیایی ۴۹درجه و ۴۱دقیقه و ۵۷ثانیه و عرض جغرافیایی ۳۶درجه و ۵۳دقیقه و ۲۹ ثانیه در ۵۰ کیلومتری شهرستان رشت و ۲۷ کیلومتری شمال شرق شهرستان رودبار ودر دهستان دشتویل ازبخش رحمت آباد بلوکات واقع است.این قله بدون شک مطرح ترین قله گیلان است. اگرچه با ارتفاع یادشده ، بلندترین آن نیست که بیست وچهارمین قله استان است.

وجه تسمیه دُرفک
دُرفک را بعضی ها ازریشه دالفک(دال=عقاب و فَک=آشیانه)به معنی آشیانه عقاب دانسته وبرخی هم دورفک( خانه دور) و گروهی دیگر نیز آنرا واژه ایی مرکب ازدو کلمه دَرف ( به گویش محلی یعنی صخره وسنگ)و فَک(آشیانه،خانه) قلمداد کرده اند یعنی مکانی که خانه ها از صخره وسنگ ساخته شده اند.وجود چندین کلبه ساخته شده از سنگ درمسیروحوالی،قله این برداشت را ایجاد کرده است.

ویژگی های قله درفک
وجود غاری یخچالی درمجاورت دهانه قله، برخیها را به این باور رسانیده که این کوه درازمنه بسیار دور،یک آتشفشان فعال بوده که اکنون به خاموشی کامل گرائیده است.درحال حاضرغارموصوف مملو از برف یخ زده میباشد ودراکثرفصول سال بدلیل نبود چشمه درآن نواحی،ساکنین اطراف،برفهای یخ زده غاررا تکه تکه جدا کرده وباخودبه محل اسکانشان حمل واز آب آن جهت مصارف خویش بهره میبرند.ورودکامل بداخل غار بدون برخورداری از فنون یخ نوردی و غار نوردی و تجهیزات لازم مقدور نیست.
در مجاورت غاردرفک،کاسه درفک قرار داردکه زمینی ست دایره ایی به شکل بشقاب به مساحت دو سه هکتار که شامل حوضچه ای ست که آب آن ناشی از بارندگی های فصلی و ذوب برفهاست وبعنوان آبشخور دام مورداستفاده واقع میشود.قله ایی که قبل از زلزله ۶۹بنام درفک معروف بوده بخشی ازدیواره و مخروطی قله اش درجریان زلزله آن سال ریزش کرده ولذا اکنون ارتفاع آن به پائینتر از ارتفاع قله فعلی درآمده است وکمی دورتر ازقله فعلی واقع است.

توضیحات اجرای برنامه
در ساعت چهار بامداد جمعه مورخ هفتم آبان ۱۴۰۰ همنوردان بتعداد ۴۸نفر در محل قرار همیشگی گرد هم آمدند.خوش وبش گرم صبحگاهی در این صبح خنک آبانماه، نشان از شکل گیری برنامه ایی مفرح و دلچسب در روز موعود میداد. همنوردانی که در این برنامه حضور یافته بودند در ساعت چهار وبیست دقیقه بامداد تاریخ فوق به سه گروه تقسیم و با سه دستگاه مینی بوس در جاده رشت رودبار وآنگاه به سمت توتکابُن حرکت کردند و با طی ۲۲ کیلومتر راه توتکابن به شاه شهیدان که قسمت اعظم آن اسفالت بود،نهایتا در ساعت ۸ صبح یعنی با طی زمان سه ساعت و چهل دقیقه به روستای شاه شهیدان رسیده و در جوار مسجد روستای فوق توقف کردند.ضمنا بدلیل ضیق وقت واستفاده حداکثر از زمان به همنوردان توصیه شد که صبحانه را در داخل مینی بوس میل نمایند که اینکار نیزانجام شد.
بعد از پیاده شدن از مینی بوسها وجمع و جور کردن کوله های وانجام چند حرکت کششی ونرمشی در ساعت هشت و سی دقیقه جملگی به صف به سمت جنگل اربوناب(یا اروه ناو)راه افتادند.در مسیر، گروههای دیگری نیز بودند که به همین هدف در حال پیمایش بودند. گروه بعد از چند استراحت کوتاه وطی کردن ارتفاعات شمالی شرقی جنگل و پشت سر گذاشتن جاده روی یال منتهی به قله قرار گرفت،و اینهمه در حالیکه بود که در زمین گامهای همنوردان روی اولین بارش برف امسال بود و در اسمان گوششان به همهمه آواز عقابها و شاهین های تیز پروازی که گویی ورود میهمانان انبوه را به همنوعان خود اطلاع میدادند. در این شرایط که همزمان نسیم سردی نیز در حال وزش بودبه سمت قله ادامه مسیر داده شد.در نقطه ایی و قبل از رسیدن به قله ، استراحت داده شد تا همنوردان ضمن تجدید قوا به برنامه فرهنگی که به مناسبت یادبود جانباختگان مهر ۱۳۷۷ اجرا شد گوش فرادهند.در این برنامه یاد و خاطره چهار نفر از همنوردان عزیز جانباخته آن حادثه که در مسیرهمین قله اتفاق افتاده بود ،گرامی داشته شد.سپس گروه جهت طی آخرین گامها،در حالیکه با باد تند وسردی استقبال میشد به سمت قله حرکت کردندو دقایقی نگذشت که همنوردان جملگی دست در دست هم داده و با اجرای سرودهای قله ،نهایتا در ساعت ۱۴و ۳۰ دقیقه در جوار تابلوی قله آرام گرفتند و ضمن تبریک به همدیگر وبرداشتن عکسهای انفرادی و جمعی به مدت نیم ساعت روی قله توقف داشتند .با توجه به شرایط نامساعد جوی در ساعت ۱۵ به سمت خط الراس و جاده و جنگل روانه گشتند.قبل از آن نیز در نقطه ایی مناسب جهت صرف نهار توقف داده شد.سپس گروه به ادامه مسیر پرداخت.اکنون همزمان با فرارسیدن غروب آفتاب در سمت راست مسیر ، و پائین دست مناظر زیبایی ناشی از هجوم ابرها و پوشش دادن جنگلها بدست توانمند طبیعت مورد نقاشی قرار گرفته بود که برخی از همنوردان از تصویربرداری و سپردن آن مناظر ناب به لنز و حافظه دوربینهای خود غافل نماندند.این وضعیت رویایی تر شد وقتی گروه وارد جنگل اربوناب شد و با حرکت روی برگهای خزان خورده درختان جنگل با سمفونی خش خش برگهای خزان دیده که اکنون زیر پای همنوردان مفرش شده بودند مورد استقبال قرار گرفتند و خستگی از تنشان زدوده میشد.بعد از طی جنگل و از طریق مسیر منشعب به سمت چپ در حالیکه اکنون هوا کم کم به تاریکی میگرائید راه روستای شاه شهیدان در پیش گرفته شد و در نهایت در حالیکه یک ونیم ساعت آخر برنامه، کار پیمایش بکمک هد لامپها انجام میشد ، گروه در سات ۱۹ و بعد از ده ونیم ساعت پیمایش(رفت و برگشت) به روستای شاه شهیدان رسید و همنوردان پس از خداحافظی با همدیگر بلافاصله سوار مینی بوسهای خود شده وعازم رشت شدند. .بدین ترتیب یکی دیگر از برنامه باشگاه به انجام رسید

درفک،دغدغه ها ،نگرانی ها
قله درفک،غاردرفک،کاسه درفک وزیست بوم منحصربفردش وتنوع گیاهان وجانوران این زیستگاه طبیعی و جلوه فوق العاده زیبای مسیرش،از همه مهمتر جنگل نفیس هیرکانی ش که نقش ریه طبیعت و موجودات زنده رادارد،بدون شک یکی اززیباترین زیست بومهای طبیعی ایران است.
متاسفانه بااحداث جاده از جنگل اربوناب تا کاسه،همزمان هجوم آفرودها وموتورسواران ماجراجوی بیشمار که در همه ایام سال منطقه را قرق خودروهای خود قرار داده اند،طبیعت بکر منطقه بسرعت در حال تخریب است و زخمهایی عمیق بر تن درفک و منطقه اطراف آن ایجاد شده و نفسهای این عضو زندگی سازطبیعت به خس خس و به شماره افتاده است.گویا فعلا توجهی به این دغدغه ها معطوف نبوده و معلوم نیست ادامه این رویه وضعیت این زیست بوم منحصر بفرد منطقه و این ثروت طبیعی را به کجا منتهی سازد.