باز جمعه ای دیگر از راه رسید و طبق معمول جمعه های دیگر کوهنوردان زیادی دیده می شدند که از خواب برخاسته و به قصد کوهنوردی با کوله پشتی هایشان عازم کوه میشدند. در این میان گروه های کوهنوردی سپهر و پژواک رشت قصد داشتند در قالب برنامه ای مشترک در تاریخ ۳۰/۰۵/۹۵ صعود به قله سرک را به اجرا در بیاورند .
قله سرک در منطقه زیبای رستم آباد از توابع شهرستان رودبار قرار دارد . سرک قله نوک تیز جنگلی با ارتفاع ۱۶۳۰ متر که به راحتی از اغلب مناطق اطراف خود قابل رویت است . این کوه پر آب چندین روستا را در پایین دست خود از سفره های زیر زمینی غنی اش سیراب میکند . راه های صعود این قله ، رستم آباد ، چرپه ، شمام و حتی روستای کراسر است . ضلع غربی کوه از طریق یک یال مشخص پس از دو تا سه کیلومتر به جاده رستم آباد به سالانسر می رسد و ضلع شمالی شرقی آن پس از گذشتن از یال بادگیر “کراسر” به روستای نقله بر منتهی می گردد . پوشش جنگلی از ابتدای مسیر تا قله زیبایی خاص به آن بخشیده است.
در طول هفته هماهنگی های لازم بین سرپرستان و عوامل اجرایی دو گروه برای اجرای هر چه بهتر برنامه صورت می گرفت و تلاش می شد تا برنامه به بهترین شکل ممکن اجرا شود . ساعت حرکت از قبل ۵صبح اعلام شده بود و همنوردان باید طبق قرار در ساعت مذکور در محل اعلام شده (پپسی) حضور به عمل می آوردند . پس از جمع شدن دوستان و همنوردان دو گروه و سلام علیک های معمول و رسیدن مینی بوس ها، ساعت ۵:۲۵ از رشت شروع به حرکت کردیم .
ساعت ۶:۵۰ صبح در ابتدای ورودی رستم آباد وارد پارک شدیم و پس از پیاده شدن از مینی بوس ها و جمع و جور شدن شرکت کنندگان، سرپرست برنامه تیمی را برای آماده کردن صبحانه به محل مورد نظر فرستاد تا با رسیدن دوستان همنورد به محل صبحانه، چای آماده باشد. سپس سرپرست شروع به صحبت در مورد صعود و معرفی عوامل اجرایی‎ کرد و بعد از انجام چند حرکت مختصر کششی و نرمشی ساعت ۷ حرکت به محل صبحانه شروع شد. پس از پیمودن چند شیب کوتاه و بلند راس ساعت ۷:۴۵ به محل صبحانه رسیدیم و با پهن کردن زیر اندازها منتظر آماده شدن چای و صرف صبحانه شدیم. پس از صرف صبحانه با توصیه های امداد گروه در مورد پوشش مناسب و همچنین تاکید بر مصرف آب به مقدار نیاز، شروع به حرکت کردیم و پس از پیمودن مسیری زیبا و استراحتی کوتاه در کنار چشمه پایینی جهت پر کردن بطری های آب، ساعت ۱۰:۱۰ به چشمه گازکل رسیدیم. سرپرست برنامه استراحتی ۲۰ دقیقه ای را برای شرکت کنندگان در نظر گرفت همچنین با توجه به نحوه ی ثبت نام برنامه قرار بر این شد که دوستانی که توانایی و یا تمایل صعود به قله را ندارند در کنار چشمه بمانند و با توجه به این موضوع ۹ تن از همنوردان در محل چشمه ماندند و باقی گروه پس از استراحت حرکت به سمت قله را آغاز کردند.
پس از طی کردن مسافتی به پیشنهاد یکی از دوستان و با نظر سرپرست و مشورت با چند تن از شرکت کنندگان با تجربه گروه کمی به عقب برگشته و مسیر دیگری را برای صعود انتخاب نمودیم. دلیل این تصمیم تسلط بیشتر راهنما به مسیر پیشنهادی بود. در طول این مسیر زیبا و جنگلی که همراه با شیب های تند و گاهی کوتاه بود به مراتب استراحت های کوتاهی در نظر گرفته میشد و همچنین شرکت کنندگان سعی میکردند با خواندن سرودهای مشترک از خستگی گروه بکاهند و شور و نشاط را در برنامه ایجاد کنند.
سرانجام ساعت ۱۲:۳۰ به قله سرک رسیدیم. شرکت کنندگان که خیلی از آنها اولین تجربه ی صعود خود را پشت سر میگذاشتند شروع به عکس گرفتن بر روی قله کردند. سپس استراحت کوتاهی بر روی قله کردیم و از شرکت کنندگان خواسته شد آب و جیره ای را که همراه دارند برای کسب انرژی بیشتر برای مسیر برگشت مصرف کنند. پس از آن همنوردان دور هم جمع شدند و مانند تمامی صعود ها شروع به خواندن سرود قله کردند. پس از خوانده شدن سرود و گرفتن چند عکس گروهی بر روی قله ساعت ۱۲:۵۰ گروه آماده حرکت به سمت پایین شد.
در مسیر برگشت از قله چند تن از همنوردان جوان که اولین و یا دومین تجربه خود را سپری میکردند دچار خستگی شدند و به خواست سرپرست استراحت های کوتاهی در طول مسیر برای قوت گرفتن این دوستان در نظر گرفته میشد. البته گرمای زیاد در این برنامه مخصوصا در مسیر جنگلی آن گاهی همنوردان را کلافه و کسل مینمود ولی خواندن سرودهای جمعی گرما و کلافی را از یادمان می برد.
ساعت ۱۴:۵۰ بود که به دوستانمان که در چشمه گازکل مانده بودند رسیدیم. همنوردان شروع به خوردن نهار کردند و پس از اتمام آن شاهد برنامه های فرهنگی بسیار جالب از جمله توضیح تاریخچه عکاسی و مسابقه عکس برتر توسط همنورد عزیزمان خانم احسانخواه بودیم. پس از به اتمام رسیدن کار فرهنگی دوستان آماده حرکت به سمت پایین شدند و با گرفتن یک عکس یادگاری گروهی چشمه گاز کل را در ساعت ۱۶ ترک کردیم.
در کنار پایینی ترین چشمه در مسیر برگشت جلسه پایانی را برگزار کردیم و دوستان پیشنهادات و انتقادات خود را مطرح کردند. جلسه پایانی با گرامیداشت یاد همنوردانی که دیگر در بین ما نیستند و خواندن یک شعر زیبا پایان یافت و حرکت به سمت مینی بوس ها آغاز شد و ساعت ۱۸:۲۰ بود که به مینی بوس ها رسیدیم دیگر وقت خداحافظی بود. همه سوار مینی بوس ها شدند و با سپری کردن یک روز پر از خاطره و زیبا به خانه هایشان برگشتند.

خشایار درخشانی
مرداد ٩۵