آنچه در محاورات میان کوهنوردان و طبیعت گردان بعنوان کولهکشی نامیده میشود چیزی نیست جز حمل کولههای سنگین طی چند روز متوالی.
چند وقت پیش حوالی ۴ بعدازظهر شخصی را دیدم که از شیرپلا عازم توچال بود، تنها و بدون دانستن مسیر و البته با یک کولهپشتی پر از سنگ!
مربی محترم ایشان فرموده بودند که باید با کوله پر از سنگ تا توچال بروی. مساله و موضوع مورد بحث این است که حمل بار سنگین که افتخار بسیاری از کوهنوردان محسوب میشود چه عواقبی در پی دارد؟؟؟
برخی از عواقب ناشی از تحمل این فشار عبارتند از:
اختلال در عملکرد عصبی:
طی تحقیقی که روی سربازانی که موظف به حمل کولهپشتیهای سنگین بودند صورت گرفت دانشمندان دریافتند که علاوه بر ایجاد دردهای ناخوشایند و شدید در کمر، آنها دچار احساس سوزش یا خارش در نوک انگشتان خود میشوند. طی این تحقیقات محققان دریافتند که چگونه اضافه بار بعنوان یک عامل فشار و تغییر شکل برخی نقاط بدن نمایان میشود، این فشار از سطح و رویه بدن عبور کرده و به بافتها و اندام داخلی افراد منتقل میشود. درواقع تحقیقات و نتایج ام.آر.آی نشان داد که این فشار بعد از عبور از سطح پوست بدن، مستقیما به اعصاب بافتهای عضلانی وارد و حمل کوله با بار سنگین موجب ورود فشار و آسیب به این اعصاب میشود. یکی ازاین آسیبهای وارده، کاهش سرعت انتقال سیگنالهای الکتریکی اعصاب است.
گردن درد:
پیادهروی همراه با یک کولهپشتی سنگین که بندهای آن به شانه بسته شده است گردن شما را در وضعیت نامناسبی قرار میدهد. در این حالت ممکن است شما دچار درد گردن، سردرد و عدم حفظ تعادل شوید. برای کاهش این فشار همیشه با سر رو به عقب و سینه رو به جلو قدم بردارید.
اختلال در خونرسانی:
تحقیقاتی که در دانشگاه کالیفرنیا انجام شد حاکی از این بود که حمل کوله سنگین موجب اختلال در خونرسانی به دستها و بازوهای شما میشود. این امر به نوبه خود میتواند منتهی به ایجا درد، خستگی زودرس و نیز سرد شدن سریع دستها در زمستان شود.
درد ناحیه لگن و کمر:
حمل بار به میزان ۱۰% وزن بدن شما میتواند موجب ورود فشار به دیسک کمر شما شود. نتایج بررسی ام.آر.آی شرکت کنندگان در یک آزمایش حاکی از این بود که حمل بار سنگین به میزان دو هفته میتواند موجب دردهای عضلانی شود ولی به مرور این فشار موجب ایجاد آسیب به مهرههای کمر و حتی تغییر شکل ساختار ستون مهرهها ی شما خواهد شد.