هنگام دم که هوا وارد ریه ها و کیسه های هوایی می شود، چون فشار اکسیژن در ریه ها از فشار آن در خون بیشتر است، اکسیژن از کیسه های هوایی به خون وارد می شود.
حداکثر کارایی بدن زمانی است که فشار اکسیژن درون سرخرگ ها ۸۰ تا ۹۰ میلی متر جیوه باشد، که این فشار اکسیژن باعث می شود تا حداکثر گلبول های قرمز به بیشترین میزان خود از اکسیژن اشباع شوند (۹۵٪ از هموگلوبین خون از اکسیژن اشباع می شود).
هم هوایی
هم هوایی فرآیندی است که طی آن بدن خود را با شرایط کمبود اکسیژن در ارتفاعات بالا تطبیق می دهد. هم هوایی با سرعت آهسته و از چند روز تا چند هفته بطول می انجامد.
برجسته ترین مکانیسم های هم هوایی:
مکانیسم های کوتاه مدت
افزایش تعداد و حجم تنفس
افزایش ضربان قلب و برون ده قلب
افزایش فشار سرخرگ های ریوی
مکانیسم های بلند مدت
افزایش تعداد گلبول های قرمز خون
افزایش توان انتقال و جا به جایی اکسیژن توسط گلبول های قرمز خون
تغییر در بافت بدن
روش صعود مرحله ای جهت هم هوایی بهتر
اگر امکان پذیر است، حداقل یک شب در ارتفاع متوسطی زیر ۳۰۰۰ متر گذرانده شود.
در بالای ۳۰۰۰ متر ارتفاع، محل خواب (ارتفاع شب مانی) نباید هر شب بیش از ۳۰۰ تا ۵۰۰ متر از شب قبل بالاتر باشد.
برای هر ۱۰۰۰ متر افزایش ارتفاع، یک روز استراحت یا خواب در ارتفاع مشابه در نظر گرفته شود.