در روز جمعه مورخ ۹۰/۱۱/۷ طبق برنامه ریزی شش ماهه پاییز زمستان سال ۹۰ گروه، ساعت ۴ صبح در محل پپسی رشت گردهم آمدیم تا هفتمین برنامه کوهنوردی سپهر را اجرا کنیم. کوهنوردان یکی پس از دیگری به پای مینی بوس می رسیدند و سرانجام ساعت ۴:۱۵ دقیقه با یک دستگاه مینی بوس و یک ماشین سواری با تعداد ۲۳ نفر به سمت روستای هرزه ویل حرکت نمودیم. به دلیل استفاده بهتر از زمان برنامه برای رسیدن به قله، صبحانه را در مینی بوس خوردیم .

پس از گذشتن از شهر منجیل و وارد شدن به روستای هرزه ویل به پای درخت سرو معروف که توجه هر بیننده ای را به خود جلب می کند، رسیدیم. ساعت ۶ بود.  ارتفای تقریبی روستا ۴۲۰ متر است و ارتفاع قله سردگاه ۲۴۳۰ متر. پس از پیاده شدن از مینی بوس و بستن گتر های خود، به صحبت های سرپرست گوش دادیم و بعد از معرفی عوامل اجرایی برنامه از قبیل جلودار، راهنما و عقب دار، راهنمای برنامه در مورد زمان بندی صعود توضیحاتی ارائه نمود و سرانجام پس از انجام چند حرکت کششی، ساعت ۶:۲۵ دقیقه حرکت کوهپیمایی خود را به سمت شرق و مسیر رودخانه دربند آغاز نمودیم .

هوا همچنان تاریک بود و نیاز به روشن کردن چراغ پیشانی بود . پس از گذشتن از کوچه باغ های پر از زیتون روستا و حرکت در کنار رودخانه ای که در خلاف جهت حرکت ما جاری بود . ساعت ۸ برای دقایقی توقف نمودیم . هوا بسیار خوب و خنک بود . بعد از دقایقی کوهپیمایی دیدن برف شور و شعف را در بین کوه نوردان بیشتر کرد . قابل ذکر است که کمیته فنی گروه با برنامه ریزی قبلی، دوستان کوهنورد را یکی پس از دیگری به جلو می برد تا به امر برف کوبی کمک نمایند . در مسیر به ناچار دو بار از رودخانه عبور کرده و همان پاکوب مشخص را به سمت بالا ادامه می دادیم . ساعت ۸:۵۵ دقیقه به محوطه بزرگ و وسیع چیچک بولاغی رسیدیم و برای چند دقیقه در آنجا استراحت نمودیم .

از چیچک بولاغی می توان با تغیر مسیر به سمت راست به قله گاوکل صعود کرد که از آنجا نیز به صورت خط الراسی می توان به قله سردگاه رسید که البته این مسیر برای صعود به دلیل نبود چشمه و باد شدید هرگز انتخاب نمی شود . در ادامه مسیر تمامی این خط الراس در سمت راست ما دیده می شود .

کل مناطق اطراف پوشیده از برف با ضخامت بیش از ۲۰سانتیمتر بود که گهگاه پیدا کردن مسیر اصلی را در میان جنگل کمی مشکل می ساخت . پس از یک ساعت کوهپیمایی به چشمه اوغری بولاغی رسیدیم و برای پر کردن آب ۵ دقیقه در آنجا زمان صرف نمودیم . سپس به سمت ییلاق اوغری بولاغی در جهت شرق راه افتادیم . با رسیدن به ییلاق وسیع و زیبای اوغری بولاغی که پوشیده از برف بود و پس از استراحتی کوتاه حرکت خود را به سمت ییلاق نودی سودی ادامه دادیم. پس از گذشتن از کلبه های اوغری بولاغی  به دلیل حجم برف بسیار زیادی که در پاکوب اصلی وجود داشت به ناچار مسیر خود را به شیب نسبتا تند و جنگلی سمت راست تغیر دادیم . ساعت ۱۲:۱۵ دقیقه ۲ نفر از دوستان همنورد به دلیل درد زانو از گروه جدا شدند.

بعد از برف کوبی شدید و طولانی ساعت ۱۳ به انتهای جنگل رسیدیم و برای دقایقی در آنجا توقف نمودیم . کلبه های نودی سودی در سمت چپ ما و در لا به لای درختان به سختی دیده میشد. پس از خوردن آب و اندکی تنقلات مسیر خود را روی خطالراس نسبتآ یخ زده  گاوکل به سردگاه ادامه دادیم . گهگاه باد برف های روی زمین را به صورت هایمان می کوفت  .

ساعت ۱۴ در کنار تخت سنگی روی خط الراس به دستور سرپرست دقایقی توقف نمودیم . سرپرست برنامه با فراخواندن هیئت مسولین و مشورت با آن ها در مورد ادامه برنامه , سرانجام  تصمیم به بازگشت گرفت .

قله سردگاه در دیدرس مان بود , اما حیف که زمان کم و شرایط عمومی گروه ما را از ادامه صعود بازداشت . مناطق اطراف، پوشیده از برف بود و صحنه های زیبایی را خلق کرده بود .

بعد از خواندن سرود قله و گرفتن عکس دسته جمعی به جهت باد شدیدی که وجود داشت سریعا به سمت پایین سرازیر شدیم .

ساعت ۱۵:۴۵ دقیقه به کلبه های اوغری بولاغی که دوستانمان در آنجا بودند رسیدیم خوشبختانه آن ۲ دوست عزیز کوهنورد نهار را گرم کرده و چای را آماده نموده بودند . پس از خوردن نهار مسول امداد و  کمیته فرهنگی گروه  کارهای جالبی را آماده نموده بودند که برای دقایقی به آنها گوش دادیم . ساعت ۱۶۳۰ دقیقه از آنجا به سمت پایین حرکت نمودیم . ساعت ۱۷:۲۰ دقیقه به محوطه چیچک بولاغی رسیدیم .
ساعت ۱۸:۱۵ دقیقه هوا کاملا تاریک شده بود . اما برفی که روی زمین نشسته بود باعث روشن شدن مناطق اطراف میشد . ساعت ۱۹  برای برگزاری جلسه پایانی توقف نمودیم تا نظرات و پیشنهادات و انتقادات دوستان همنورد را بشنویم . پس از پایان جلسه پایانی ساعت ۱۹:۴۰ دقیقه به پای مینی بوس رسیده و بعد از سوار شدن تمامی دوستان به سمت رشت حرکت نمودیم .

گروه کوهنوردی سپهر رشت